Nowenna do św. Teresy od Dzieciątka Jezus o świętość życia

Ta nowenna może być odprawiana w intencji nawrócenia swojego dziecka, ale nie tylko. Troska rodzica o swoje dziecko, czy to małe, czy już w wieku dojrzałym zawsze powinna się przejawić na modlitwie zanoszonej ufnie do Boga. 

Na podstawie Wyznań św. Augustyna możemy spróbować zrozumieć, na czym polega szkoła rodzicielstwa św. Moniki. W niej dziecko nie jest niewolnikiem, który musi spełnić oczekiwania matki, lecz bliźnim, za którego rodzic odpowiada przed naszym wspólnym Ojcem w niebie.

W dzisiejszym świecie jest wielu „Herodów”, którzy czyhają na życie naszych dzieci i chcą zniszczyć ich dusze. Na nas, dorosłych, spoczywa obowiązek troski o nasze dzieci, chronienia ich przed niebezpieczeństwami i złem, ale jakże często zadanie to przekracza nasze siły. Przychodzimy więc po pomoc do Jezusa. Prosimy o uchronienie naszych dzieci przed niebezpieczeństwami i wszelkim złem, moralnym i fizycznym i udzielenie nam mądrości i łaski właściwego rozeznania tego, co powinniśmy robić, jak je chronić i jak wskazywać im właściwą drogę. Prosimy o wsparcie naszych słabych ludzkich sił, także o to, byśmy sami mogli być dla naszych dzieci przykładem i autorytetem.

Nowa edycja Nowenny pompejańskiej ze świadectwami. Zawiera nowennę pompejańską, historię objawienia Matki Bożej Fortunatinie, kiedy Maryja dała światu nowennę pompejańską, oraz 7 nowych, nigdzie nie publikowanych świadectw uzdrowień dzięki nowennie pompejańskiej.

Podejmujemy ten trud w modlitwie. Modlitwa nowenny jest szczególnie cenna, gdyż cechuje ją wytrwałość w pragnieniu osiągnięcia obranego celu i „jest zawsze przy mnie”. Podjęta pierwszego dnia i kontynuowana przez kolejne osiem dni kształtuje charakter, umacnia wiarę i nadzieję. Przede wszystkim zaś stawia ciągle w obecności Boga.

27 kwietnia do Rzymu przyjadą miliony wiernych, żeby wziąć udział w kanonizacji dwóch papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII. Papież Franciszek będzie przewodniczył uroczystościom na placu św. Piotra. To moje pragnienie, marzenie i niemal sen – mówi ksiądz Oder o udziale we mszy papieża seniora Benedykta XVI. 

Miesięcznik Egzorcysta w numerze kwietniowym poświęca wiele miejsca tym dwóm drogom na Ołtarze. 

Nowenna miłosierdzia.

Do książeczki dodawana jest relikwia św. Faustyny Kowalskiej

Żółty zeszyt to okazja do niecodziennego spotkania z „Małą Teresą". Spotkania chwilami trudnego, bo przenikniętego ogromnym cierpieniem - ale równocześnie pełnego gorącej miłości do Jezusa, którego Teresa kochała do szaleństwa.

Autorka w wyjątkowo subtelny a zarazem wnikliwy sposób patrzy na rzeczywistość. W codziennych wydarzeniach potrafi dostrzec dobro i docenić drugiego człowieka.

Wielu małżonków doświadcza w swoim życiu cierpienia, zranień i innych trudności, z którymi sami nie mogą sobie poradzić. Jedynym ratunkiem jest wtedy Jezus, którego możemy prosić o pomoc, o przemianę i nawrócenie współmałżonka, o odnowienie miłości małżeńskiej, o mądrość, cierpliwość i umiejętność czekania. O to wszystko możemy prosić Jezusa w modlitwie w formie nowenny.

Nowenna jako akt wiernego trwania przed Bogiem na codziennej modlitwie skupionej na jakiejś konkretnej sprawie czy trosce pomaga wyciszyć się i otworzyć na działanie Bożej łaski i na Jego natchnienia, aby móc w konkretnej sytuacji życiowej usłyszeć Jego głos w sobie, Jego odpowiedź, jakiej udziela On na zanoszone do Niego modlitwy.

Św. Piotr pytał Chrystusa: „ile razy mam przebaczyć, gdy mi ktoś zawinił przeciwko mnie, czy aż siedem razy?”. W odpowiedzi usłyszał: „nie mówię ci siedem, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy”. Liczba 77 w terminologii hebrajskiej oznacza czynność powtarzaną nieustannie i bez końca.

Przebaczenie nie jest łatwe, ale jest możliwe. A dojrzewa się do przebaczenia na modlitwie i w wyciszeniu. Chodzi o to, że przebaczenie nie jest gestem rozumu, lecz aktem serca. Rozum zawsze będzie podpowiadał, że krzywdy należy wyrównać, nawet wtedy, gdy samemu podepta się sprawiedliwość.

To właśnie w tym duchu błogosławiony Jan Paweł II powiedział znamienne zdanie – „przebacz, a zaznasz pokoju”.

Panie Jezu, jakże trudno jest miłować nieprzyjaciół. […] Nie czuję w swoim sercu tej miłości. […] rodzą się w nim zgoła inne uczucia, często wrogie i złe. […] Nie potrafię wyzbyć się negatywnych uczuć wobec mojego nieprzyjaciela. Nie potrafię zamienić ich na jakiekolwiek ciepłe, dobre uczucia. A może nie o uczucia tu chodzi. […] Może chodzi o to, abym – mimo tego, co czuję, a nawet wbrew temu – nie odpowiadał(-a) złem na zło, nie stosował(-a) zasady „oko za oko”, nie szukał(-a) zemsty, nie życzył(-a) złego? Pomóż mi, Jezu, kochać mojego krzywdziciela.